Hendek Savaşı, Müslümanlar ile Mekkeli müşrikler arasında hicretin beşinci yılında, miladi 627 yılında gerçekleşen önemli bir savaş olarak tarihe geçmiştir. Bu savaş, Müslümanların hendek kazarak savunma stratejisi geliştirdikleri için "Hendek Savaşı" olarak adlandırılmıştır. Yahudiler ve müşriklerin bir araya gelerek oluşturduğu orduya karşı yapılan bu savaş, Ahzab Savaşı olarak da bilinmektedir. Sayıca üstün olan müşrik ve Yahudi ittifakına karşı, Müslümanlar galip gelerek İslami birliğin gücünü göstermişlerdir.

Uhud Savaşı sonrasında, Müslümanların Medine'nin doğusuna ve kuzeyine doğru seferler düzenlemesi, Mekke kervanlarının Suriye, Irak ve Mısır yolunun kapanmasına neden olmuştur. Bu durum, müşriklerin ticaret yollarının kapanma noktasına gelmesine yol açmış ve Uhud Savaşı'nda elde ettikleri zaferin etkisiyle Hendek Savaşı'nın hazırlıklarına başlamışlardır. Yahudilerin müşriklerle birleşerek Medine'de yaşayan Müslümanları yok etmek istemesi ve müşriklerin Uhud ve Bedir Savaşları'nda istediklerini elde edememeleri, bu savaşın kaçınılmaz olmasına neden olmuştur.

Müşrikler, Kinane, Gatafan, Tihame, Ehabiş, Beni Esd ve Necd kabilelerinden temin ettikleri paralı askerleri kendi birliklerine dahil ederek bu savaş için hazırlıklara başladılar. Müşrik kabilelerin bir araya gelmesi ile hazırlanan orduya karşı, Müslümanların sayıca yetersiz kalacağı düşünülüyordu. Bu nedenle Müslümanlar, Selman-ı Farisi'nin önerisi ile Medine şehrindeki önemli yerlere hendekler kazdılar. Bu stratejinin temel amacı savunmayı kolaylaştırmaktı. Uzun bir uğraş ve çalışmanın ardından hendekler hazırlanarak, çıkarılan topraklarla siperler oluşturuldu. Hendeklerin derinliği, bir insanın yukarı çıkamayacağı yükseklikte ayarlanmıştı ve hendeklerin kazılması yaklaşık bir ay sürdü.

Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed (s.a.v.), bu hazırlıklara bizzat katılarak çalışmaları yerinde takip etmiştir. Savaş sırasında kadın ve çocukların zarar görmemesi için, onları cepheden uzakta kalan kulelere yerleştirmiştir. Karargahını Sal Dağı üzerinde kuran Müslümanlar, hendeklerin doldurulmaması için gruplar oluşturarak hendekleri korumuşlardır. Hendeklerin gerisinden yapılan ok atışları, müşriklere karşı etkili bir savunma stratejisi oluşturmuştur. Bir tarafta siperde savunma yapan Müslümanlar, diğer tarafta korumasız ok atışlarına maruz kalan müşrikler bulunmaktaydı.

Zaman içinde kuşatma etkisini yitirdi. Müşrikler, kuşatmanın bu kadar uzun süreceğini tahmin etmediklerinden erzakları kısa sürede tükendi. Müşrikler, bu savaşı kazanamayacaklarını anlayınca, bir ara Beni Kureyza Yahudilerini savaşa girmeye ikna ettiler. Ancak Peygamber Efendimiz, Yahudilerin arkadan Müslümanları vurmasını engellemek amacıyla bir kısım birlikleri bu yöne doğru yönlendirdi. Beni Kureyza Yahudileri, Müslümanlara saldırmama sözü vermeleri üzerine bu girişim başlamadan durduruldu.

Müşrikler, hendekleri aşamayacaklarını anladıklarında, çocuk ve kadınların bulunduğu kulelere saldırarak hendekleri koruyan görevlileri bu alana yönlendirmeyi planladılar. Ancak bu konuda başarılı olamadılar. Kuşatma yaklaşık bir ay sürdü ve soğuk bir fırtınanın etkisiyle müşrikler kuşatmayı bırakarak savaş meydanını terk ettiler. Böylelikle Müslümanlar bu savaşı kazandı. Kazanma stratejisinde etkili olan hendeklerden dolayı bu savaş, "Hendek Savaşı" olarak tarihe altın harflerle kazındı.