17 Eylül 1176 tarihinde Anadolu Selçuklu Devleti ile Bizans İmparatorluğu arasında Denizli-Düzbel civarında meydana gelen Miryokefalon Savaşı, Türklerin Anadolu'daki hakimiyetini kesinleştiren önemli bir çatışma olarak tarihe geçmiştir.

Bu dönemde Selçuklular, yoğun Türkmen göçleriyle birlikte Denizli, Bergama, Kırkağaç ve Edremit bölgelerini Türkleştiriyordu. Bizans İmparatoru II. Manuel Komnenos, Selçukluların bu hızlı ilerleyişini durdurmak ve kaybettiği toprakları geri kazanmak amacıyla güçlü bir ordu kurarak taarruza hazırlanmaya başladı. Bizans'ın hazırlıklarını haber alan II. Kılıç Arslan, Bizans İmparatoru'na bir elçi göndererek daha önce yapılan barış antlaşmasının yenilenmesini önerdi. Ancak, Bizans İmparatoru, barışın yenilenmesi için Türkmen akınlarının durmasını ve Bizans'a sığınan Danişmendlilerin yönetimindeki toprakların Bizans'a bırakılmasını şart koştu. II. Kılıç Arslan bu şartları kabul etmeyerek, süvari güçleriyle Denizli'ye taarruz edip Bizans şehirlerini tahrip etti.

Bizans İmparatoru, kendisine sığınan Danişmendlileri Selçuklulara karşı kullanarak ikinci bir cephe oluşturmayı planladı. Ancak, II. Kılıç Arslan stratejik önlemler alarak buna engel oldu. Bu olaylar sonucunda II. Kılıç Arslan, Bizans'a ikinci bir elçi göndererek barış teklifinde bulundu. Bizans İmparatoru bu teklifi reddederek, Amasya'ya Selçuklu ordusuna taarruz etmeleri için bir ordu gönderdi ve kendisi de diğer bir ordusuyla Konya'ya yöneldi. Selçuklu savunmaları, Bizans ordusunu durdurdu. Konya'ya doğru ilerleyen Bizans İmparatoru, Konya'yı ele geçirdikten sonra Denizli'ye doğru ilerledi ve buradan Eskişehir'e geçerek Akdağ bölgesine ulaştı.

Bizans ordusu, büyük bir kalabalığa sahip olmasının yanı sıra taşıdığı yükler nedeniyle yavaş ilerliyordu. Aynı zamanda, Akdağ civarında Selçukluların tahrip ettiği yerler nedeniyle Bizans ordusunun geçebileceği tek yol, Miryokefalon Kalesi'nin yakınlarındaki dar bir geçitti. Selçuklular da Bizans ordusunu burada karşılamak için hazırlık yapmışlardı. Bizans ordusu, çok kalabalık ve teçhizat bakımından Selçuklulara göre daha iyi durumdaydı. Ancak, II. Kılıç Arslan, kendine bağlı beyliklerden aldığı askeri birlik yardımıyla ordusunu Bizans'a eşitlemişti. Teçhizat bakımından zayıf olan Selçuklular, bulundukları dar geçitte Bizans'a göre daha hızlı hareket edebiliyorlardı. Selçuklular burada Bizans ordusunu yıpratıp taarruza geçmeyi planladılar. Bizans'ın tecrübeli komutanları, İmparator Manuel'i bu konuda uyarsalar da, Manuel onları dinlemek yerine prenslerin baskısıyla zor olanı tercih etti. Bu stratejik hata, Bizans'ın Selçuklulara karşı yenilgi almasına neden oldu.

Bu savaşın sonunda, Türklerin Anadolu'dan atılamayacağı anlaşılmış ve aynı zamanda Türk İslam dünyası üzerinde Bizans'ın baskı kuramayacağı netleşmiştir. II. Kılıç Arslan, Anadolu'da genişleme ve siyasi birliği kurma siyasetine devam ederek Malatya'yı almış ve Danişmendoğulları Beyliği'ne son vermiştir. Bizans İmparatorluğu, bu tarihten sonra Anadolu üzerindeki emellerinden vazgeçmiştir.

Miryokefalon Savaşı, Türklerin Anadolu'daki varlığını pekiştirmiş ve Bizans İmparatorluğu'nun Anadolu üzerindeki hakimiyet iddialarını sona erdirmiştir. Bu zafer, Selçuklu Devleti'nin gücünü ve stratejik zekasını göstermesi açısından büyük bir önem taşır. Ayrıca, savaş sonrası Selçukluların Anadolu'da daha da güçlenmesine ve Bizans İmparatorluğu'nun zayıflamasına yol açmıştır. Bu olay, Anadolu'nun Türkleşme sürecini hızlandırmış ve bölgedeki siyasi dengeleri değiştirmiştir.