Malazgirt Savaşı, Doğu Roma İmparatoru IV. Romen Diyojen ile Selçuklu Sultanı Alparslan arasında 26 Ağustos 1071 tarihinde Malazgirt Ovası'nda gerçekleşen ve Türklerin Anadolu'ya yerleşmesini sağlayan en önemli savaşlardan biridir. Bu destansı savaş sonucunda Türkler, Anadolu'ya akın akın gelerek yerleşmişlerdir.

Selçuklu Devleti, Orta Asya'da yeni kurulmuş bir devletti. Gazne Devleti'ni yıkarak topraklarına sahip olmuş ve bu sayede güçlenmişlerdi. Selçuklular, zamanla bölge üzerinde hakim bir güç konumuna gelince, Doğu Roma İmparatorluğu ile komşu oldular. Doğu Roma, siyasi olarak Anadolu'nun hakimi olsa da Anadolu toprakları üzerinde sosyal ve kültürel anlamda Doğu Roma medeniyetine tam olarak entegre olamamıştı. Doğu Roma İmparatorluğu'nda yaşayan Ermeniler, Abazalar, Slavlar, Kürtler, Gürcüler, Bulgarlar, Peçenekler ve Uz Türkleri gibi azınlıklar, paralı asker olarak çalışmaktaydı. Zamanla bu azınlıklar üzerindeki baskılar artınca, azınlıkların bazıları Selçuklulara destek vermeye başladı. Bu durum, Doğu Roma'nın otoritesini korumak için askeri müdahalelerde bulunmasına neden oldu.

Doğu sınırında meydana gelen ve giderek çoğalan Türk-İslam tehlikesi, Doğu Roma'yı endişelendiriyordu. Selçuklular, yaptıkları seferlerde istilaya girişmeyerek yerleşim yerlerini tahrip etmemekle birlikte halka kötü davranmıyor ve sadece Doğu Roma askeri alanlarını hedef alıyorlardı. Selçukluların bu stratejisi, halk arasında zulme uğrayan azınlıkların takdirini topluyordu. Doğu Roma'nın ağır vergilerinden kurtulmak isteyen halk, Selçukluları bir kurtuluş olarak görmeye başlamıştı. Bu durum, Doğu Roma için giderek büyüyen bir sorun haline geldi.

Doğu Roma, Malazgirt Savaşı öncesinde iç isyanlar ve karışıklıklar içindeydi. Bizans İmparatorluğu, o dönemde kraliçe Eudokia'nın elindeydi. Kraliçe Eudokia, ülkenin korunması için yeterli olmadığından, Doğu Roma kumandanı IV. Romen Diyojen ile evlendi. Romen Diyojen, yetenekli bir komutan olmasına rağmen taht kavgalarından nasibini almış ve idama mahkum edilmişti. Ancak bu evlilik sayesinde idamdan kurtularak Doğu Roma'nın imparatoru oldu. Selçukluların Anadolu'ya yönelik seferleri artarak devam ediyordu. Romen Diyojen, bu akınları engellemek için sınır boylarına karakollar kurarak önlem almaya çalışıyordu. Selçuklu Sultanı Alparslan ise Şii Fatımi Devleti'ne yönelik bir sefer hazırlığındaydı. Bu durumu öğrenen Romen Diyojen, Selçuklulara doğru ilerlemeye başladı.

Doğu Roma komutanı Romen Diyojen ve Selçuklu Sultanı Alparslan, her şeye hazırdı. Coğrafya üzerinde kim etkili olursa Anadolu'nun ona kalacağı anlaşılmıştı. Doğu Roma ordusunun 70.000 askeri, Selçuklu ordusunun ise 40.000 askeri bulunmaktaydı. Doğu Roma, sayıca üstünlüğüne güveniyordu fakat hesaba katmadığı bir şey vardı. Doğu Roma ordusunda Müslüman olan Peçenek ve Uz Türkleri bulunuyordu. Bu Müslüman kardeşler, sürekli olarak Selçuklu Sultanı'na bilgi aktarıyorlardı. Savaş alanında sayıca üstün olan Doğu Roma, doğrudan saldırıya geçti. Ancak Selçuklu Sultanı Alparslan, Turan taktiğini kullanarak gelen askerleri bir dairenin içine alır gibi toparladı. Bu sarılma ile karşılaşan Doğu Roma ordusu, paniğe kapılarak geri çekildi ve stratejik olarak bozguna uğradı.

Malazgirt Savaşı'nın ardından Anadolu'nun kapıları Türklere sonuna kadar açıldı. Savaşı kaybeden IV. Romen Diyojen esir düştü. Esirlik durumunda ölmeyi bekleyen Diyojen, ağır bir anlaşma imzalayarak ülkesine geri döndü. Ancak böylesi bir yenilgi sonrası ülkesine dönen Diyojen, tahtan indirilerek kendi halkı tarafından katledildi. Yapılan anlaşma sayesinde Anadolu'ya yapılan göçler devam etti ve Anadolu coğrafyasında İslamiyet yaygınlaştı. Türkler, bir daha ayrılmamak üzere Anadolu'ya yerleştiler.