Ridaniye Savaşı, Memluk Sultanlığı ve Osmanlı Devleti arasında 22 Ocak 1517 tarihinde gerçekleşen önemli bir çatışmadır. Savaşın neticesinde, Sultan I. Selim komutasındaki Osmanlı ordusu galip gelmiştir.

I. Selim, 1516 yılında Memluk Sultanlığı'na karşı Mısır ve Suriye seferini düzenlemiştir. Suriye'de, Memluk Sultanı Kansu Gavri idaresindeki Memluk ordusunu Mercidabık Savaşı'nda (24 Ağustos 1516) mağlup eden I. Selim, Hama, Şam, Humus ve Halep'i almıştır. Lübnan emirleri de bu durumda Osmanlı egemenliğini kabul etmiştir. Sadrazam Hadım Sinan Paşa idaresindeki Osmanlı ordusu, 21 Aralık 1516 tarihinde Memluk emirlerinden Canberdi Gazali'yi yenmiş ve ilerlemeye devam etmiştir. Kudüs'ü alan I. Selim idaresindeki Osmanlı ordusu yönünü Gazze'ye çevirmiştir.

Tomanbay, Mercidabık Savaşı'ndan sonra Memluk Sultanlığı'nın başına geçmiştir. Osmanlı egemenliğini kabul etmemiş ve barış teklifi yapmak için gönderilen Osmanlı elçisini öldürtmüştür. Bu gelişmeler, Ridaniye Savaşı'na zemin hazırlamıştır. Sina Çölü'nü 13 günde geçen I. Selim idaresindeki Osmanlı ordusu, Memluk ordusuyla Ridaniye'de karşılaşmıştır.

Memluk Sultanı Tomanbay, Venediklilerden aldığı top ve silah desteğiyle Ridaniye'de oldukça güçlü bir savunma hattı kurmayı başarmıştır. Ancak I. Selim, Osmanlı ordusunu El-Mukaddim Dağı'nın çevresinden dolaştırarak, Memluk ordusuna güneyden saldırmıştır. Bu başarılı savaş taktiği sayesinde Memluk ordusunun sabit yönde duran topları etkisiz hale getirilmiştir.

Tomanbay, bu girişimlerden sonra savaşı kaybedeceğini anlayarak, 22 Ocak'ta ordusundan en cesur askerleri bir araya toplayarak oluşturduğu birlikle Osmanlı ordusunun komuta merkezine baskın düzenlemiştir. Burada I. Selim'in otağı olduğunu düşünerek, veziriazamın çadırına girmiş ve o dönemin veziriazamı olan Sinan Paşa'yı öldürmüştür. Bu başarısız girişimden sonra Memluk Sultanı Tomanbay, savaştan çekilme kararı almıştır. Bu nedenle, 22 Ocak 1517 tarihinde Osmanlılar Ridaniye Savaşı'ndan zaferle çıkmıştır.

Ridaniye Savaşı'nın Osmanlılar açısından kesin bir sonucu olmuştur. Osmanlıların hedefi Mısır'ı ele geçirmekti. Memlukluların gösterdiği direnç nedeniyle bu sağlanamamıştır. I. Selim, Kahire'ye zarar vermeden, bu şehrin ekonomik ve sosyal yaşamına zarar vermemek amacıyla direnmeyen Memlukluların (25 Ocak) affedileceğini ilan etmiştir. Ancak Tomanbay ve komutanlarının direnişi sebebiyle Kahire'nin ele geçirilmesi 3 gün süren çatışmalar sonunda gerçekleşmiştir. Bu nedenle şehir kısmen yıkılmış, zarar görmüş ve çok sayıda insan yaşamını yitirmiştir. I. Selim, 4 Şubat 1517 tarihinde Kahire'ye girerek, Yusuf Nebi Tahtı'na oturmuştur. Memlukluların direnişi Nil Deltası ve Yukarı Mısır bölgelerinde devam etmiştir. Ancak Osmanlılar bu direnişi bastırmış, Tomanbay'ı yakalayarak 13 Nisan 1517 tarihinde Kahire'de kale kapısında idam etmişlerdir. Bununla birlikte, Memluk Sultanlığı yıkılmış ve toprakları Osmanlılar tarafından ele geçirilmiştir. Böylece Osmanlılar Mısır'ı ele geçirmiş ve halifelik Osmanlılara geçmiştir. Mısır'da bulunan kutsal emanetler İstanbul'a getirilmiş, Osmanlılar Doğu Akdeniz ve Baharat Yolu'nun tek hakimi olmuştur. Bundan sonra Osmanlılar Kızıldeniz ve Hint Okyanusu'na açılmışlardır.